Els van Steijn schreef in haar boek: de fontein een heldere samenvatting over familie dynamieken die ik onder andere veel hanteer in mijn trainingen en coaching.

Hieronder een samenvatting waarvoor ik je vooral uitnodig even de tijd te nemen om dit te lezen.
Heb je geen zin om te lezen: Luister dan mijn podcast.

Waarom is ontvangen zo moeilijk?

Stel je even helemaal voor: Je partner zegt tegen je:

“Ik zie dat je toe bent aan wat rust, ik kook vanavond, doe de kinderen in bad en laat daarna voor jou lekker het bad vol lopen. En die berg strijk die er nog ligt werk ik dit weekend weg. Ik weet wat voor hekel je hebt aan dit klusje”.

Voel maar even in je lichaam wat er gebeurt als je dit leest….en/of welke gedachten er ontstaan?

Heel goed mogelijk dat je het heerlijk zou vinden maar het zo  lastig vind om echt te mogen aannemen.
Jezelf schuldig voelen. Hierdoor het mooie gebaar dat wordt gegeven niet echt kunnen ontvangen. Het cadeau niet uitpakt.
Dit doet afbreuk aan jezelf kunnen ontspannen en tevens aan de ontspanning binnen je relatie.

Ga maar eens na bij jezelf, oké je neemt het aan maar uiteindelijk is het niet uit te houden en ga je toch aan die strijk beginnen. Partner geërgerd, omdat je het cadeau dat je partner in liefde aan je geeft niet helemaal ontvangt.
Draai het eens om, hoe zou jij dat vinden?

Door schade en schande ben ik erachter gekomen dat een liefdevolle intieme relatie start bij echt kunnen ontvangen. Ik heb echt jarenlang in de overtuiging geleefd dat het juist start bij kunnen geven.

Ik hoef maar te kijken naar mijn eerste echte liefdesrelatie. Ik dacht echt als ik maar voldoende gaf dit de liefdesrelatie goed zou doen. Of sterker nog, dat dit liefde was.
Zo ook in mijn vriendschappen. Helaas hielden deze relaties geen stand. Ik kon toen nog niet ontvangen. Voor de ander is dit niet te doen. Zelf wel kunnen ontvangen en niet terug kunnen geven.

In mijn voorbeeld kon mijn partner wel ontvangen maar wat hij ook gaf, het kwam niet echt binnen bij mij. Uiteindelijk nam mijn partner emotioneel afstand van mij, stopte ook met ontvangen en raakten we elkaar kwijt.

Als je als partner ‘behoeftig’ bent dan zal deze blijven hangen aan de ander. Omdat die persoon dan wordt voorzien in zijn noden om te ontvangen en weinig te geven heeft. Uiteindelijk loop je dan leeg in deze relatie.

In gezonde relaties is het geven en ontvangen in balans. In een korte periode kan het zijn dat een partner een periode meer geeft. Dat wordt later altijd weer vereffend.
In een ouder en kind relatie ligt dit anders. Ouders geven meer aan kinderen dan kinderen ooit kunnen teruggeven.
Kinderen geven wat zij hebben ontvangen weer door aan hun kinderen of aan de maatschappij.

Wat zijn de voordelen van geven?

In de maatschappij heeft geven nog steeds een hoger aanzien dan ontvangen. Geven geeft nog altijd een gevoel van controle. Je hebt het in de hand. De ander is jou nog iets schuldig. Hierdoor voel je je veilig en geeft het je een bepaalde invloed. Jij ervaart een ‘onschuld’. De ander die kan ontvangen voelt zich in principe schuldig, waardoor hij/zij automatisch iets terug wil geven.
Als jij kunt ontvangen voelt de gever zich weer vrij. Jij voelt je dan weer schuldig en gaat teruggeven. En zo gaat dit een tijdje door. Je gaat elkaar eigenlijk steeds ietsje meer teruggeven waardoor er een diepe gelijkwaardige relatie ontstaat.

Let op: Dit gebeurt ook in het negatieve. Als jij iets naars aangedaan bent, ga jij vaak de ander iets onaangenaams teruggeven. Die ervaart daardoor het recht om jou weer iets vervelends aan te doen en ga zo maar door zodat in het uiterste geval wereldoorlogen worden ontketend. Dit patroon zou kunnen stoppen als jij degene ‘terugbetaald’ met een iets kleinere slag dan de ander jou heeft toegebracht

Wat levert het je op als je kunt ontvangen?
Wat je niet hebt gekregen kun je ook niet (door)geven.
Als kind moet je aannemen van je ouders, anders kun je niet volwassen worden zegt Els van Steijn in haar boek.

In essentie gaat het erover dat je je ouders helemaal leert aannemen in wie zij zijn. Het hele pakket!! De mooie, minder mooie en datgene waar je zo naar verlangt en nooit zult krijgen.
Als je hen echt kunt aannemen als je ouders, en zij jou als hun kind mogen hebben, dan ben je pas echt in staat om het vele goede dat voorhanden is voor jou ,ook ten diepste aan te nemen in andere (zakelijke) relaties. En als je veel ontvangt, heb je ook veel om door te geven.

Hoe kom ik erachter of ik kan ontvangen?

Alles begint met bewustzijn.
Er zijn allerlei oefeningen zoals dankbaarheid oefeningen.
Maar uiteindelijk gaat het erover om echt te kunnen voelen.
Hiervoor is het nodig je lichaam te kunnen bewonen. Veel mensen herkennen zich in een wandelend hoofd. Vaak een vluchtroute om niet te hoeven voelen.
Juist ook de vervelende gevoelens toelaten, verzorgen in plaats van weg te duwen.
Een proces wat zeker moed vraagt en veel mildheid nodig heeft.
Echt leren te ontvangen start bij je ouders. Als je hen echt ‘aanneemt’ gaat het ontvangen in andere relaties je beter af.

Ik was ooit een braaf meisje
Dat betekende dat ik me vooral niet schuldig wilde maken.
Inmiddels weet ik dat jezelf schuldig maken bij het leven hoort.
Vanaf het moment dat ik me schuldig durfde te maken werd ik volwassen.
Door kind te willen blijven ontkracht ik niet alleen mijzelf maar ook de ander.

Het kan zijn dat je voelt dat anderen je tekort hebben gedaan. Bewust of onbewust kan het zijn dat je dit opeist bij een ander. Of ga je anderen redden in de hoop dat je gezien wordt om zo je tekort te vereffenen. Dit gaat nooit lukken. Je verlies nemen, voelen wat dit met je doet vraagt moed en kracht. Een gezonde beweging die helend is. Door Ja te zeggen ervaar je je eigen waardigheid en kracht.

Inspiratievraag:
‘Durf jij de controle van je hoofd los te laten en je over te geven aan de intelligentie van je lichaam?’

? Ariane