Leef jij nog met een groot geheim?

Ze wilde graag ondersteuning bij het verwerken van haar jeugdtrauma’s.
Ze is nu begin 30 en heeft ooit een kinderwens. Ook is haar moeder ongeneeslijk ziek.
2 belangrijke redenen om te helen.

Marianne is opgegroeid in een gezin met 3 kinderen.
Zij was de middelste.
Haar moeder beschrijft ze als onberekenbaar.
Er is nooit een diagnose gesteld maar met de kennis die ze nu heeft vermoed ze borderline problematiek.
Marianne leefde in het gezin met een geheim.
Ze werd namelijk fysiek en geestelijk mishandeld vooral als de anderen niet thuis waren.
Niemand wist hiervan.
Aan de buitenkant leek alles heel normaal. Een opgewekte vrolijke moeder.
Ze is ook nooit van plan geweest om dit te delen met haar zussen of anderen om 1 belangrijke redenen.
Dat gaat over loyaliteit naar het gezin. Als zij dit zou openbaren zou de hel losbreken.

De sessies die ik samen met Marianne heb gaan diep.
Tijdens onze laatste sessie vertelt ze me dat ze een grote wens heeft voordat haar moeder overlijdt. Ze wil haar moeder vertellen wat alles met haar heeft gedaan. Welk effect dit op haar heeft gehad. De vraag waarom ze dit alleen naar haar heeft gedaan?
Ze heeft een brief naar haar moeder geschreven die ze graag wil voorlezen. Maar twijfelt. Ze is bang om weer teleurgesteld te worden.

Ik vraag om een stoel tegenover haar te zetten. Voor te stellen dat haar moeder daar zit. Marianne blokkeert direct. Ik stel haar voor een glazen wand tussen haar en haar moeder te visualiseren. Dat helpt. Ik neem haar mee in een Voice Dialoque.
Een krachtige methode om mensen te begeleiden bij het beter leren kennen van hun innerlijke drijfveren en motieven.
Een hele mooie manier om met trauma en heling te werken.
Uiteindelijk stel ik het jongere deel en het volwassen deel op.

Kort samengevat ontdekt Marianne dat ze haarzelf op de stoel als jong meisje van 10 het meest comfortabel voelt.
Als ik haar vraag wat haar hier comfort geeft zegt ze dat ze hier nog hoop voelt. De hoop dat haar moeder er ooit voor haar gaat zijn. Haar ziet en erkent dat ze fout is geweest. Ze kan op deze plek, en dat heeft ze tot op de dag van vandaag lang gedaan zich aanpassen, het alleen doen, niemand lastigvallen, pleasen. In de hoop op erkenning.
Op de plek van het volwassen deel is er geen hoop meer. Is er alleen maar de realiteit en die is zwaar en pijnlijk.

Dit was onze laatste sessie die nog een vervolg gaat krijgen.
Er is een belangrijke stap gezet naar aanvaarding. Zodat er een rouwproces kan gaan ontstaan. Marianne vertelde me dat ze dacht dat ze misschien al aan het rouwen was om het komende verlies van haar moeder. Beseft nu dat het rouwen met daarbij alle emoties gaat over datgene dat ze nooit zal kunnen krijgen van haar moeder/ouders.
Ze haar lot/verlies moet gaan dragen.

Of het haalbaar is om uiteindelijk weer de dochter van haar moeder te kunnen zijn zal de tijd leren.
Ze weer op haar kind plek kan komen te staan in het familiesysteem.
Els van Steijn spreekt in haar boek over familiesystemen De Fontein over afdalen.
Zodat het leven weer door haar heen mag gaan stromen en Marianne mag gaan leren ontvangen in haar leven.
Een moedig pad waarbij het nodig is om de pijnlijke ervaringen en gevoelens die hierbij horen aan te kijken en te verzorgen.
Weten dat je hierin niet alleen staat.
Schaamte of schuld zorgt er vaak voor dat je je terugtrekt of het alleen blijft doen.

Marianne, een moedige jonge vrouw die de moed heeft om naar buiten te komen met haar verhaal. Hulp is gaan zoeken om haar blokkade met haar moeder aan te kijken. De moed heeft om de reis naar binnen te maken.
Ze raakt me omdat ik op haar lijk. Het ook mijn verhaal is.

Hoewel ik liefdevol ben grootgebracht heb ik met mijn ouders moeilijke tijden gekend. Voelde ik langere tijd minder verbinding. Maar op mijn pad van de Liefde en alles wat hierbij hoorde heb ik me weer volledig kunnen openen als dochter naar hen.Ik heb met mijn ouders alles uitgewerkt en zijn geen enkele energielekken meer op onze relatie; de cirkel is rond.

In liefde Ariane