Wat doet een crisis met ons als mens? Hoe beïnvloedt dit onze relaties, onze prioriteiten en welke keuzes maken we?
Eigenlijk zitten we met zijn allen in een soort wereld retraite. We worden op ons zelf teruggeworpen.
We zijn genoodzaakt om ons terug te trekken naar binnen, te voelen wat belangrijk voor jezelf en de ander is. Er is momenteel geen externe afleiding in de vorm van het bezoeken van restaurants, winkels, ballet en opera, bioscoop etc en we kunnen niet wegvliegen naar het buitenland.
Welke behoefte kom je tegen?
Wat weerhoud je om rust te nemen?
