Home » Inspiratie en tips » Zelfliefde » Waar ben ik mezelf kwijt geraakt?

Rutger is salesmanager
Sinds een paar weken is hij thuis vanwege een burnout.
Tijdens de intake en de sessies daarna vertelt hij over de verlies ervaringen die hij afgelopen jaren heeft ervaren.

Rouw wordt veelal niet erkend. Veel mensen ontvangen het label burnout.

Op de voorgrond het verlies van zijn liefde en ongeboren kind.Nu meer dan een jaar geleden, merkt  hij dat er veel gevoelens zijn waar hij geen raad mee weet.
Rutger heeft jaren een lange afstand relatie gehad. Het was en is misschien nog steeds zijn grote liefde en tegelijkertijd ook al die jaren onbereikbaar geweest.
In de eerste sessies leerde Rutger de onderdrukte gevoelens van gemis, pijn en verlangen weer toe te laten en zorg voor te dragen. Primaire gevoelens die helend zijn.

Persoonlijke ontwikkeling of groei vraagt bewustzijn. Te beginnen bij de buitenste laag. Om zo langzamerhand laagje voor laagje af te pellen naar je kern/essentie.

Rutger merkt op dat hij zich eigenlijk altijd onzichtbaar maakt in relaties. In een familie opstelling zagen we hoe hij zichzelf buiten het gezin zet. Een observerende plaats waardoor hij geen deel uitmaakt van het gezin.
Hij zet zijn vader letterlijk hoog op een kist die in mijn ruimte staat.
Rutger kijkt tegen hem op.

In een latere sessie verteld Rutger hoeveel boosheid hij voelt naar zijn vader.Hij heeft hier last van.
Ik nodig zijn vader (niet echt fysiek maar via een opstelling) uit.
Hij zit tegenover Rutger.
Hieronder een verkorte versie van de dialoog tussen Rutger en zijn vader:
Daar waar je mijn naam ziet staan is mijn interventie als coach.

Rutger: “Ik zie hem voor me zitten. Groots. Naast hem zit zijn huidige vrouw”.
Vader: Dag zoon, wat is er aan de hand?
Rutger: Ik ben boos op je omdat je me niet ziet en hoort.
Vader: Vertel het me dan maar. Wat heb je dan nu te zeggen?
Rutger: Blokkeert. Weet niets te zeggen.
Ariane: Ik help Rutger te observeren wat er gebeurt bij hem.
Rutger: “Ik verdwijn. Ik heb de neiging om onzichtbaar te worden.
Ariane: “Ken je dat?”
Rutger: “Ja, dat doe ik eigenlijk expres. Uit boosheid. Mijn vader pocht altijd met alles. En als ik dan eens een keer iets goed doe dan pronkt hij ermee.
Ik heb ergens besloten om me niet meer te laten zien aan hem. Zelfs het mezelf niet goed te laten gaan om hem te wreken. Ik gun hem dit plezier niet. Ik wacht met leven tot hij er niet meer is.”
Ariane: Aha, hoe zit dat dan met jouw behoeften om gezien en gehoord te worden door je vader? Of jouw eigen behoeften om weer vol aan het leven mee te doen? Het jezelf goed te laten gaan? De liefde weer te voelen en te laten stromen?

In deze opstelling kan Rutger langzaam zien dat vader ook een kwetsbare kant heeft. Vader deze maskeert door zichzelf groots te maken. Met alle gevolgen van dien.
Heel langzaam ontstaat er een klein scheurtje in het beeld dat hij heeft van zijn vader.
Rutger kan het effect, zoals gemis, verdriet van een afwezige vader toelaten

Als kind wil je uiteindelijk dat het vader of moeder goed gaat. Ik vraag Rutger of het misschien zelfs kan zijn dat hij vanuit loyaliteit naar zijn vader onzichtbaar blijft. Zodat zijn vader zich groots mag voelen of deze plek krijgt? Dit ten koste van zijn eigen plek.
Dus vanuit liefde, dit in tegenstelling van de boze wat meer agressieve houding die hij voelt naar zijn vader.
Hier heeft Rutger nog geen antwoord op.

Boos zijn geeft nog altijd een gevoel van controle. De zogenaamde secundaire emoties.
Hieronder liggen de primaire meer kwetsbare gevoelens zoals gemis, onzekerheid, verdriet.
Helende emoties vaak gekoppeld aan de trauma s en verlieservaringen van je leven.
Laagje voor laagje pelt Rutger zijn harnas af. Gepaard gaande met soms pijnlijke gevoelens die uiteindelijk juist de weg zijn naar zijn prachtig mooie kern. Die mag gaan stralen en schitteren.
Een zeer moedig en liefdevol proces.

Zo enorm dankbaar voel ik me dat ik regelmatig mag meereizen met mijn cliënten.
Hierboven een klein inkijkje.
Daarnaast is niets mij vreemd en heb zelf veel van deze ervaringen doorleeft en doorvoelt.
Juist hierdoor kan ik met liefde aanwezig zijn.

In liefde 💗 Ariane

Inspiratievraag: Voor wie maak ik mijn keuzes? Voor mezelf of voor de ander?

Meer over liefde.
Zie mijn gratis video lessen

Gerelateerde artikelen

Zo wordt je vrienden met je innerlijke criticus.

Zo wordt je vrienden met je innerlijke criticus.

Zo wordt je vrienden met je innerlijke criticus.
Niet mooi genoeg? Te dik, te dun, te dom, te onervaren! Dat is wat jouw innerlijke criticus je op onzekere momenten ook wijsmaakt.
Het wordt tijd dat jij weer aan het stuur gaat zitten en je innerlijke criticus een halt gaat toe roepen. Hiervoor in de plaats een veel meer ondersteunende stem gaat leren kennen. De enige die dat kan doen ben jij.Je innerlijke criticus is die stem die zich laat horen wanneer jij je even wat minder sterk voelt. Hij heeft een duidelijke negatieve mening over jou, zoals dat je niets kunt en maakt je bang voor ‘wat-als’ momenten. Als je deze maar lang genoeg hoort ga je je onzeker voelen. Hij zorgt dat je gaat strijden maar dit is een niet te winnen wedstrijd

lees verder

0 Reacties

Verzend een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Maak nu GRATIS kennis metZelfliefde

Ontvang 3 videolessen en handige tips voor een lichter leven.

Je hebt je met succes ingeschreven!

Tweet
Share
Share
Pin